Słów kilka o kubizmie
Kubizm to jeden z kierunków w sztukach plastycznych. Zaczął rozwijać się we Francji od mniej więcej 1906 roku. Został zainicjowany przez Pabla Picasso i Georges’a Braque’a.
Słowo „kubista” pochodzi od łacińskiego „cubus”, które w tłumaczeniu na język polski oznacza kostkę lub sześcian. Po raz pierwszy zostało użyte przez krytyka L. Vauxcelles’a w roku 1909. W następnych latach termin „kubizm” był już stosowany powszechnie. Nie używali go jedynie twórcy kierunku: Pablo Picasso i Georges Braque.
Kubizm odszedł od tradycyjnego iluzjonizmu
Została stworzona nowa koncepcja malarska. W tak zwanej fazie prekubistycznej, która miała miejsce w latach 1906-1909 obaj twórcy (każdy działał niezależnie od siebie) starali się podkreślić plastyczność bryły upraszczając i geometryzując formę. G. Brague tworzył niezwykle geometryczne pejzaże inspirując się twórczością Cezanne. P. Picasso w fazie prekubistycznej tworzył głównie pod wpływem sztuki staroiberyjskiej. Jego najsłynniejszym obrazem z tego okresu są „Panny z Awinionu”.
Kolejna faza kubizmu rozpoczęła się około roku 1909. Została ona nazwana analityczną. W tym czasie Pablo Picasso i Georges Braque bardzo mocno ze sobą współpracują. Obaj artyści zerwali ze stosowaniem ciągłej linii konturowej. Rozbili ją na pojedyncze elementy, dzięki temu widz mógł lepiej poznać przedstawiany przedmiot.
W roku 1912 rozpoczęła się ostatnia faza kubizmu
Była to tak zwana faza syntetyczna. W tym okresie kubiści zainteresowali się kolorem. W obrazach, które powstały w fazie syntetycznej pojawiły się kolaże: wklejone kawałki kolorowych papierów, tapet lub gazet. Picasso w fazie syntetycznej bardzo chętnie umieszczał na swoich obrazach także elementy stworzone z desek lub kartonu.
Prace kubistów nie spotkały się ze społeczną aprobatą. Młodzi artyści jednak bardzo chętnie inspirowali się twórczością Picassa i Braque. Był kierunkiem bardzo awangardowym. Wywarł bardzo duży wpływ na rozwój innych nowoczesnych kierunków. Jego rozwój został przerwany przez wybuch I wojny światowej.
